معشوق، شاهزاده بی نظیر موریسون است. این زیبایی لمس علامت های تجاری خود را جذاب می کند: پروس زیبا، رخدادهای خارق العاده، شخصیت های برجسته و تنش نژادی.
این داستان عجیب و غریب به طور ناگهانی به عرصۀ برده داری تبدیل می شود تاریخ را به یک داستان قدرتمند به عنوان خروج و به عنوان صمیمی به عنوان یک لالایی.
Sethe یک برده متولد شد و به اوهایو فرار کرد، اما هجده سال بعد او هنوز آزاد نیست. او خاطرات بیشماری از خانه شیرین، مزرعه زیبا دارد که در آن بسیاری چیزهای بدی اتفاق افتاده است. خانه جدید او توسط روح کودک خود، که ناموجه نامیده می شود و سنگ قبر او با یک کلمه گنجانده شده است: عاشق، خالی از سکنه است.
دوست داشتنی با شعر تلخ و تعطیلات به عنوان طناب به عنوان طناب، معروف ترین دستاورد تونی موریسون، برنده جایزه نوبل است.
خرید کتاب دلبند
جستجوی کتاب دلبند در گودریدز
معرفی کتاب دلبند از نگاه کاربران
من برای این کتاب خیلی مراقبت نکردم. من واقعا می خواستم آن را دوست دارم از آنجایی که این یک کلاسیک است، اما برای من واقعا خنده دار بود. زمان زیادی برای پریدن بدون وقفه های آشکاری بود که دشوار بود. این نیز کمک نمیکند که ترکیبی از پروژهای، شعر و جریان آگاهی وجود داشته باشد. من میبینم که چگونه برخی ممکن است این را بخوانند، اما نه من.
مشاهده لینک اصلی
داستان عجیب و غریب، شبح روحانی در مورد فرمانروایان فراری، بسیاری در حال حاضر در مورد این جایزه پولیتزر نوشته شده است بسیاری در مورد رمان برنده جایزه پولیتزر تونی موریسون، @ Beloved @ .Plus نوشته شده است، فیلم معروف Oprah Winfrey که من هرگز آن را ندیده بود. spoilersSo، من این مختصر را حفظ می کنم. علاوه بر این، کمتر از داستان من می گویم، اسپویلرهای کمتری آشکار می شوند. رمان بحث و گفتگو من می دانم که رمان بحث انگیز است. برخی از آن را دوست دارند، بعضی از آن متنفر هستند. PTSD از برده های سابق، دیگر کتابهای تونی موریسون را مطالعه نکرده است، بنابراین من هیچ پایه ای برای مقایسه ندارم. اما من از این داستان عجیب و غریب فراریان و آزادیخواهان در اوهایو پس از جنگ داخلی لذت بردم. من اعتراف می کنم که بسیاری از آثار که رفتار وحشیانه بردگان را توصیف می کنند خواندن دشوار بود، نه به این خاطر که کلمات سرگردان بودند، بلکه به این دلیل که کارهایی که به برده انجام می داد وحشتناک بود. به نظر می رسد که تمام بردگان سابق، هر دو بردگان و فراریان آزاد شده، از PTSD رنج می برند. موریسون در تحمیل درد و تحقیر خود به عنوان بردگان و آزار و اذیت اختلال استرس پس از سانحه در بسیاری از تغییرات، که شامل آمینیاسی انتخابی، انکار، کابوس و بازخوانی مصیبت های گذشته است، بسیار خوب است. readPeople شکایت دارند که نوشتن دشوار است برای خواندن. من فکر نمیکردم این سخت باشد، به ویژه در مقایسه با کتابهایی مانندGravitys Rainbow @ یا @ Ulysses @. سخت ترین بخش رمان برای خواندن بعضی از توالی هایی است که ممکن است رویاها باشد (یا شاید چیز دیگری باشد). (مشاهده اسپویلر) [این ساکنان رویایی مانند ممکن است زندگی پس از مرگ را تصویر کنند. (پنهان کردن اسپویلر)] داستان متفرقه و dreamyThe در یک روابط متفرق و رویایی مرتبط است. و داستان در لایه های مارپیچ ساخته شده است، بنابراین تنها در انتها ما تمام داستان ها را داریم. و حتی در نهایت، تمام پایانهای شلغه پیچیده نمی شوند (اگرچه ما به تفسیر خاصی از وقایع منجر می شود). خلاصه داستان Sethe و پل D. هر دو برده در مزرعه کنتاکی به نام وحشیانه @ Sweet Home @. هر دو فرار می کنند زمانی که صاحب قدیمی می میرد و گام های نسبی استبدادی برای اجرای همه چیز در آنجا. Sethe به دنبال مادرش در مورد عزیزم Suggs، برده آزاد است که در سینسیناتی زندگی می کند. (مشاهده اسپویلر) [او کودک در راه خانه Baby Suggs است. او دختر کوچک دنور را می خواند. (پنهان کردن اسپویلر)] Sethe علاوه بر دنور، دارای سه فرزند دیگر، دو پسر، باگلر و هوارد و یک دختر کوچک است. به نظر می رسد بچه های دیگر به خانه مادر بزرگ Suggs منتقل شدند. پس از یک سفر بسیار پیچیده و دشوار، او در نهایت Baby Suggs را پیدا می کند. وقتی Baby Suggs (به نامBaby Suggs @ @، از آنجا که Shes تبدیل به یک مقدس می شود) می میرد، خانه اش، # 124، خالی از سکنه می شود. سپس چیزی اتفاق می افتد و از آن به بعد، مردم سست را بدون درک او می سنجند (همانطور که ما در عصر بسیار قیاس زندگی می کنیم). (مشاهده اسپویلر) [این رویداد این است که Sethe یک فرزندش را می کشد تا او را از مردانی از خانه شیرین نجات دهد که در نهایت با او دست و پنجه نرم می کنند و می خواهند @ property @ خود را بازیابی کنند. (پنهان کردن اسپویلر)] با این حال، سال ها خیلی دیر شده است، جامعه آمریکایی آفریقایی آمریکایی سینسیناتی سرانجام او را بخشید. تفاوت بین آن زمان و حال این است که امروز همدردی به احتمال زیاد هرگز اتفاق نخواهد افتاد. همه چیز را به من نشان می دهد از داستان. نمونه نمونه یک نمونه از پروس است: با داشتن لب، بینی، چانه خود را لعنتی به عنوان آنها ممکن است اگر او مسی باغبان را متوقف کرد تا تحسین شود. پوست دنور در زیر آن نگاه کرد و مانند لباس لیلی که بازویش را در اطراف کمر مادرش داشت، نرم و براق شد. او در نزدیکی اما خارج از بدن خود شناور، در همان زمان احساس مبهم و شدید. نیازمند چیزی نیست در حالیکه وجود دارد. @ در مورد رتبه ستاره ای مطمئن نیستید، در نتیجه چیزی ناراضی بود. به سختی فشرده شدم که چگونه این امتیاز را ارزیابی کنم. من در اصل آن را چهار ستاره دادم، اما آن را به سه درجه کاهش دادم. من دقیقا به همین دلیل مطمئن نیستم، اما چیزی که من با این کتاب ناراحت کردم. چند روز پس از خواندن آن، آن را در حال حاضر احساس می کند آن را به یاد ماندنی نیست. شخصیت ها قطعا بسیار دور و حیاتی بودند. Sethe، Paul D، Denver، Baby Suggs و Beloved به نظر می رسید که افراد واقعی من هستند. نوشتن دوست داشتنی است توصیف خشونت برده داری جنجال برانگیز بود (بیگانه هایی که زخم های باورنکردنی را ترک کردند، یقه ها را خفه می کرد، بیت در دهان، سوختگی ها، و غیره) پس چه بود؟ شاید آن پایان بود که به نظر می رسید کمی شبیه آن بود در پایان در مورد tacked و با بقیه کتاب بروید. من واقعا مطمئن نیستم چرا، اما بعد از همه، این چهار ستاره برای من خوانده نشد. موریسون به عنوان خواننده صوتی تونی موریسون کار خود را بر روی صدا انجام می دهد. او به عنوان یک خواننده بد نیست (هرچند نویسندگان به ندرت به عنوان خواننده های صوتی حرفه ای هستند). او با یک صدای نرم و آرامی می خواند، و به عنوان یکی دیگر از خوانندگان Goodreads، آن را @ و به آرامی @ و به آرامی @ قرار می دهد. در حالی که سبک خواندنش به هیچ وجه جذاب نیست، به مواد مناسب است.
مشاهده لینک اصلی
برای ایجاد دلایل خشونت علیه من، یک چیز است. برای انجام این کار در یک کتاب که بخشی از قربانی را می گیرد، استعمال به نابغه موریسون و کیفیت قابل ملاحظه ای از دلایل است. برده داری، به کسانی که می دانند، بدتر از مرگ است، و بیشتر. اما دلیلی ندارد حق غیر قابل قبول. ارزش آنها بستگی به آنچه شما می توانید در استخوان های خود می دانید، و آنچه شما می دانید بستگی دارد ... بستگی به قلب، استخوان ها، آنچه در روزهای شما اتفاق می افتد. بنابراین این یک داستان است که بنیادهای اخلاقی باینری و معرفتشناسی حاکمیت سفیدپوستان (مسیحی) را به چالش می کشد. این یک داستان از هر دو / و، یکی از آمرزش مبهم (غیر) است. جسارت: یک مرد جوان، آزادی مادر خود را با سالها بعد از ظهر آینده می کند. زن می داند که ممکن است اکنون کار کند، می شنود که زنان در کشتارگاه می خواهند. زنان چه می خواهند؟ او شگفتی دارد قطعا کار ناخواسته توسط مردان است اما پول برای کار، فلز سخت سرد آزادی وجود دارد، بنابراین کار خوش آمدید. از آنجا که آزادی بدتر از مرگ است، از قتل، از خون و وحشت کشتارگاه، بدتر از کار بدبختانه، ممکن است چند سکه برای کسانی که می دانند، بدست آورند. روح جهان، واقعی و فوری، ترسناک، فولکلور، پری . محدودیت ها، تریامل ها و تله هایی که مانع از عشق می شوند، عقب نگه داشتن، پایین نگه داشتن (پاتریشیا هیل کالینز در مورد این نیز در اندیشه فمینیست سیاه صحبت می کند\n) موریسون می نویسد، و سخنی غیر قابل توصیف است. شکستن فرم، ادبیات تکان دادن قلب
مشاهده لینک اصلی
بعد ازCloud Atlas @ من را به اطراف زدم، نگاهی به قفسه مشتاقانه خواندم که در جستجوی یکی دیگر از خوابیده و ذهنم بود. من برداشت @ عاشق @ از دسته و خواندن بیش از نام تونی موریسون، و من می دانستم که من در دست خوب بود. این کتاب دیگری است که روان من را به خطر انداخت و من را با احساسات و برداشت هایی که بخش هایی از من را با نیروی تکتونیکی تغییر داد. از اولین صفحه، موریسون شما را به زندگی زنان سیاه پوست و مردانی که به عنوان بردگان بزرگ می شوند و شما را به سوی اسیران و برده های خود تحمل می کند، تحمیل می کند. در حال حاضر به عنوان شهروندان آزاد در سال 1873 در جامعه ای که پس از رهایی از آزادی زندگی می کنند، این افراد سعی می کنند که زندگی و خانواده هایشان را با هم هماهنگ کنند، زیرا درد و غیر انسانی بودن که در زندگی زودهنگامشان حکمرانی می کنند، همچنان در حال سوار شدن و آسیب رساندن به ذهن و بدنشان هستند. این کتاب چندین بار موریسون خاطراتی از اعمال خشونت آمیز را بدون مقدمه به یاد می آورد و در مورد آنها با حداقل کلمات و زبان می نویسد. گاهی اوقات من یک پاراگراف را بخوانم و بعد از چند ثانیه احساسات شوک و کفر را احساس کنم. و گاهی اوقات، پاساژ ها برای چند روز پس از خواندن آنها با من باقی ماندند. حتی در حال حاضر برخی از شکنجه هایی که Sethe، Paul D، Sixo و دیگران به دست اسیرکنندگان آنها رنج می برند، توسط افکار من مانند هوای سرد، لایه های گرم گذشته را لمس می کند تا پوست لخت را لمس کند. موریسون که در این رمان ایجاد می کند، من را آزار می دهد . سوال این است که موریسون از اینجا می پرسد ساده است و در عین حال خنثی می کند که من را وحشت زده می کند: معتقد بود که موسسه برده داری یک عمل وحشتناک در تاریخ کشور ماست، چگونه بردگان آمریکایی در واقع زندگی می کنند؟ وقتی فرزندانشان مجاز به پدر و مادرشان بودند، چگونه فرزندانشان را افزایش دادند؟ وقتی آنها هرگز اجازه حریم خصوصی را نداشتند، به دیگران اجازه دادند که آزادانه صحبت کنند، چگونه آنها یکدیگر را دوست داشتند؟ چگونه آنها در مورد خودشان یاد می گیرند، زمانی که افراد متعهد از شناختن برده ها به عنوان افراد خودداری می کردند؟ اگر در آن زندگی عمیقا با درد و تحقیر پر می شود، چه چیزی در زندگی افراد زنده می ماند؟ چگونه می توانم آزادانه زندگی کنم اگر قبلا هرگز آزاد نباشید؟ خواندن این کتاب، من مانند آلیشا احساس کردم، با ایوان نشسته در وطن، گوش دادن به داستان های بسیاری از اعمال خشونت آمیز و وحشتناک که انسان ها مرتکب یکدیگر می شوند. آن وجود دارد، به تاریخ ما مانند خون به خاک افتاده است؛ در پایان تفنگ، چاقو، دست، صدایی، برش دادن به گوشت و اعتقاد و هویت تنها هدف قتل و زدن تحویل داده شد. این لعنت، غافلگیر کننده، میراثی است که هر کودک پس از ورود به این جهان می میرد؛ این بدترین داستان است که بشریت تا به حال درک کرده است - و بدترین حالت آن خط طولانی دستها، زبانها و ذهنهاست که آماده هستند تا داستان را ادامه دهند. تونی موریسون جادویی را پیدا کرد که خودش است و او این باورنکردنی را مجذوب کرد استعداد به یک اثر نوشته شده است که هنر است: بخشی از جهان، بخشی از ما و چیز دیگری به طور کامل.
مشاهده لینک اصلی
آسان بودن انتقاد از واقعگرايي گاه گاه بسيار باور نكردني جادويي كه در طول اين كتاب مورد استفاده قرار گرفته است، بسيار آسان است، اما اين نشان دهنده بسيار بيشتر از عنصري فراتر از تصور است كه به جاي آن آسان نيست. آسان است که باور داشته باشیم که عزیزان واقعا فوقالعاده بودند؛ حتی شخصیت ها او را باور دارند. اما او نماد بسیار بیشتری از آن است. Beloved یک کتاب ملانولی است. قطعا نه. Melancholic درک آنچه واقعا است. این شما را با تصویر درستی که از برده داری به ارمغان می آورد تحریک می کند - از نوع ویرانگری، جسمی و عاطفی که توسط آن ساخته شده است. برده داری ممکن است فردی را از هویت خود رها کند. اگر چه سیت و پل د شخصیت های فردی هستند، اما این واقعیت را انکار نمی کنند که خودشان را بیگانه می کنند. به خصوص Sethe، که بهترین و پاکیزه ترین قسمت خود را در فرزندان خود می بیند، نمی تواند قبول کند که می تواند بهترین بخش خود را داشته باشد. این هویت های نامشخص نیز در مورد دنور، و نیز در مورد موضوع مورد علاقه، نیز صادق است. دنور هميشه هويت خود را با خواهرش مخلوط کرده است و عاشق، در يک لحظه احساس مي کند که خود را از نظر فيزيکي تجزيه مي کند. پس جالب است که چطور عاشق، که نمادگرایی هر شخصیت گذشته است، باعث می شود آنها را ببینند که چه چیزی نمی توانند قبل از خودشان داشته باشند. او به آنها این آژانس را برای ادعای تعریف برای خود می دهد - دیگر تعریف نمی شود. پل د با آموختن چگونگی مقابله با گذشته خود، با قفل کردن آن در قلب او، «تنباکو»، یاد گرفته است. اما هیچ دردی نمیتواند از این راه خلاص شود. درد باید احساس شود، به خصوص نوع درد عاطفی که او مجبور به تحمل بود. با این حال، درب جعبه او، در نهایت توسط معشوق باز می شود. برای Sethe در نهایت در حال حاضر زندگی می کند، او باید با گذشته اش مقابله کند. بیا با این شرایط. قبل از اینکه دیوانه او را رانندگی کند، آن را فراموش کنید. دوست داشتنی، فقط یک عنصر فراطبیعی نیست. او گذشته است او نماد نمادین برده داری است. و در حالی که گذشته هرگز به طور کامل از بین نمی رود، در حالی که هرگز فراموش نمی شود، در حالی که این یک داستان برای عبور نیست، در حالی که همیشه وجود دارد، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که تنها راه از آن آزاد می شود - به اندازه کافی برای زنده ماندن در حال حاضر â € \"است با تصدیق آن، به صورت جداگانه و به عنوان یک جامعه، و در کنار آن، هرگز فراموش نکنید، اما دیگر از آن خالی از سکنه نیست.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب دلبند
خرید کتاب دلبند
جستجوی کتاب دلبند در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
داستان عجیب و غریب، شبح روحانی در مورد فرمانروایان فراری، بسیاری در حال حاضر در مورد این جایزه پولیتزر نوشته شده است بسیاری در مورد رمان برنده جایزه پولیتزر تونی موریسون، @ Beloved @ .Plus نوشته شده است، فیلم معروف Oprah Winfrey که من هرگز آن را ندیده بود. spoilersSo، من این مختصر را حفظ می کنم. علاوه بر این، کمتر از داستان من می گویم، اسپویلرهای کمتری آشکار می شوند. رمان بحث و گفتگو من می دانم که رمان بحث انگیز است. برخی از آن را دوست دارند، بعضی از آن متنفر هستند. PTSD از برده های سابق، دیگر کتابهای تونی موریسون را مطالعه نکرده است، بنابراین من هیچ پایه ای برای مقایسه ندارم. اما من از این داستان عجیب و غریب فراریان و آزادیخواهان در اوهایو پس از جنگ داخلی لذت بردم. من اعتراف می کنم که بسیاری از آثار که رفتار وحشیانه بردگان را توصیف می کنند خواندن دشوار بود، نه به این خاطر که کلمات سرگردان بودند، بلکه به این دلیل که کارهایی که به برده انجام می داد وحشتناک بود. به نظر می رسد که تمام بردگان سابق، هر دو بردگان و فراریان آزاد شده، از PTSD رنج می برند. موریسون در تحمیل درد و تحقیر خود به عنوان بردگان و آزار و اذیت اختلال استرس پس از سانحه در بسیاری از تغییرات، که شامل آمینیاسی انتخابی، انکار، کابوس و بازخوانی مصیبت های گذشته است، بسیار خوب است. readPeople شکایت دارند که نوشتن دشوار است برای خواندن. من فکر نمیکردم این سخت باشد، به ویژه در مقایسه با کتابهایی مانندGravitys Rainbow @ یا @ Ulysses @. سخت ترین بخش رمان برای خواندن بعضی از توالی هایی است که ممکن است رویاها باشد (یا شاید چیز دیگری باشد). (مشاهده اسپویلر) [این ساکنان رویایی مانند ممکن است زندگی پس از مرگ را تصویر کنند. (پنهان کردن اسپویلر)] داستان متفرقه و dreamyThe در یک روابط متفرق و رویایی مرتبط است. و داستان در لایه های مارپیچ ساخته شده است، بنابراین تنها در انتها ما تمام داستان ها را داریم. و حتی در نهایت، تمام پایانهای شلغه پیچیده نمی شوند (اگرچه ما به تفسیر خاصی از وقایع منجر می شود). خلاصه داستان Sethe و پل D. هر دو برده در مزرعه کنتاکی به نام وحشیانه @ Sweet Home @. هر دو فرار می کنند زمانی که صاحب قدیمی می میرد و گام های نسبی استبدادی برای اجرای همه چیز در آنجا. Sethe به دنبال مادرش در مورد عزیزم Suggs، برده آزاد است که در سینسیناتی زندگی می کند. (مشاهده اسپویلر) [او کودک در راه خانه Baby Suggs است. او دختر کوچک دنور را می خواند. (پنهان کردن اسپویلر)] Sethe علاوه بر دنور، دارای سه فرزند دیگر، دو پسر، باگلر و هوارد و یک دختر کوچک است. به نظر می رسد بچه های دیگر به خانه مادر بزرگ Suggs منتقل شدند. پس از یک سفر بسیار پیچیده و دشوار، او در نهایت Baby Suggs را پیدا می کند. وقتی Baby Suggs (به نامBaby Suggs @ @، از آنجا که Shes تبدیل به یک مقدس می شود) می میرد، خانه اش، # 124، خالی از سکنه می شود. سپس چیزی اتفاق می افتد و از آن به بعد، مردم سست را بدون درک او می سنجند (همانطور که ما در عصر بسیار قیاس زندگی می کنیم). (مشاهده اسپویلر) [این رویداد این است که Sethe یک فرزندش را می کشد تا او را از مردانی از خانه شیرین نجات دهد که در نهایت با او دست و پنجه نرم می کنند و می خواهند @ property @ خود را بازیابی کنند. (پنهان کردن اسپویلر)] با این حال، سال ها خیلی دیر شده است، جامعه آمریکایی آفریقایی آمریکایی سینسیناتی سرانجام او را بخشید. تفاوت بین آن زمان و حال این است که امروز همدردی به احتمال زیاد هرگز اتفاق نخواهد افتاد. همه چیز را به من نشان می دهد از داستان. نمونه نمونه یک نمونه از پروس است: با داشتن لب، بینی، چانه خود را لعنتی به عنوان آنها ممکن است اگر او مسی باغبان را متوقف کرد تا تحسین شود. پوست دنور در زیر آن نگاه کرد و مانند لباس لیلی که بازویش را در اطراف کمر مادرش داشت، نرم و براق شد. او در نزدیکی اما خارج از بدن خود شناور، در همان زمان احساس مبهم و شدید. نیازمند چیزی نیست در حالیکه وجود دارد. @ در مورد رتبه ستاره ای مطمئن نیستید، در نتیجه چیزی ناراضی بود. به سختی فشرده شدم که چگونه این امتیاز را ارزیابی کنم. من در اصل آن را چهار ستاره دادم، اما آن را به سه درجه کاهش دادم. من دقیقا به همین دلیل مطمئن نیستم، اما چیزی که من با این کتاب ناراحت کردم. چند روز پس از خواندن آن، آن را در حال حاضر احساس می کند آن را به یاد ماندنی نیست. شخصیت ها قطعا بسیار دور و حیاتی بودند. Sethe، Paul D، Denver، Baby Suggs و Beloved به نظر می رسید که افراد واقعی من هستند. نوشتن دوست داشتنی است توصیف خشونت برده داری جنجال برانگیز بود (بیگانه هایی که زخم های باورنکردنی را ترک کردند، یقه ها را خفه می کرد، بیت در دهان، سوختگی ها، و غیره) پس چه بود؟ شاید آن پایان بود که به نظر می رسید کمی شبیه آن بود در پایان در مورد tacked و با بقیه کتاب بروید. من واقعا مطمئن نیستم چرا، اما بعد از همه، این چهار ستاره برای من خوانده نشد. موریسون به عنوان خواننده صوتی تونی موریسون کار خود را بر روی صدا انجام می دهد. او به عنوان یک خواننده بد نیست (هرچند نویسندگان به ندرت به عنوان خواننده های صوتی حرفه ای هستند). او با یک صدای نرم و آرامی می خواند، و به عنوان یکی دیگر از خوانندگان Goodreads، آن را @ و به آرامی @ و به آرامی @ قرار می دهد. در حالی که سبک خواندنش به هیچ وجه جذاب نیست، به مواد مناسب است.
مشاهده لینک اصلی
برای ایجاد دلایل خشونت علیه من، یک چیز است. برای انجام این کار در یک کتاب که بخشی از قربانی را می گیرد، استعمال به نابغه موریسون و کیفیت قابل ملاحظه ای از دلایل است. برده داری، به کسانی که می دانند، بدتر از مرگ است، و بیشتر. اما دلیلی ندارد حق غیر قابل قبول. ارزش آنها بستگی به آنچه شما می توانید در استخوان های خود می دانید، و آنچه شما می دانید بستگی دارد ... بستگی به قلب، استخوان ها، آنچه در روزهای شما اتفاق می افتد. بنابراین این یک داستان است که بنیادهای اخلاقی باینری و معرفتشناسی حاکمیت سفیدپوستان (مسیحی) را به چالش می کشد. این یک داستان از هر دو / و، یکی از آمرزش مبهم (غیر) است. جسارت: یک مرد جوان، آزادی مادر خود را با سالها بعد از ظهر آینده می کند. زن می داند که ممکن است اکنون کار کند، می شنود که زنان در کشتارگاه می خواهند. زنان چه می خواهند؟ او شگفتی دارد قطعا کار ناخواسته توسط مردان است اما پول برای کار، فلز سخت سرد آزادی وجود دارد، بنابراین کار خوش آمدید. از آنجا که آزادی بدتر از مرگ است، از قتل، از خون و وحشت کشتارگاه، بدتر از کار بدبختانه، ممکن است چند سکه برای کسانی که می دانند، بدست آورند. روح جهان، واقعی و فوری، ترسناک، فولکلور، پری . محدودیت ها، تریامل ها و تله هایی که مانع از عشق می شوند، عقب نگه داشتن، پایین نگه داشتن (پاتریشیا هیل کالینز در مورد این نیز در اندیشه فمینیست سیاه صحبت می کند\n) موریسون می نویسد، و سخنی غیر قابل توصیف است. شکستن فرم، ادبیات تکان دادن قلب
مشاهده لینک اصلی
بعد ازCloud Atlas @ من را به اطراف زدم، نگاهی به قفسه مشتاقانه خواندم که در جستجوی یکی دیگر از خوابیده و ذهنم بود. من برداشت @ عاشق @ از دسته و خواندن بیش از نام تونی موریسون، و من می دانستم که من در دست خوب بود. این کتاب دیگری است که روان من را به خطر انداخت و من را با احساسات و برداشت هایی که بخش هایی از من را با نیروی تکتونیکی تغییر داد. از اولین صفحه، موریسون شما را به زندگی زنان سیاه پوست و مردانی که به عنوان بردگان بزرگ می شوند و شما را به سوی اسیران و برده های خود تحمل می کند، تحمیل می کند. در حال حاضر به عنوان شهروندان آزاد در سال 1873 در جامعه ای که پس از رهایی از آزادی زندگی می کنند، این افراد سعی می کنند که زندگی و خانواده هایشان را با هم هماهنگ کنند، زیرا درد و غیر انسانی بودن که در زندگی زودهنگامشان حکمرانی می کنند، همچنان در حال سوار شدن و آسیب رساندن به ذهن و بدنشان هستند. این کتاب چندین بار موریسون خاطراتی از اعمال خشونت آمیز را بدون مقدمه به یاد می آورد و در مورد آنها با حداقل کلمات و زبان می نویسد. گاهی اوقات من یک پاراگراف را بخوانم و بعد از چند ثانیه احساسات شوک و کفر را احساس کنم. و گاهی اوقات، پاساژ ها برای چند روز پس از خواندن آنها با من باقی ماندند. حتی در حال حاضر برخی از شکنجه هایی که Sethe، Paul D، Sixo و دیگران به دست اسیرکنندگان آنها رنج می برند، توسط افکار من مانند هوای سرد، لایه های گرم گذشته را لمس می کند تا پوست لخت را لمس کند. موریسون که در این رمان ایجاد می کند، من را آزار می دهد . سوال این است که موریسون از اینجا می پرسد ساده است و در عین حال خنثی می کند که من را وحشت زده می کند: معتقد بود که موسسه برده داری یک عمل وحشتناک در تاریخ کشور ماست، چگونه بردگان آمریکایی در واقع زندگی می کنند؟ وقتی فرزندانشان مجاز به پدر و مادرشان بودند، چگونه فرزندانشان را افزایش دادند؟ وقتی آنها هرگز اجازه حریم خصوصی را نداشتند، به دیگران اجازه دادند که آزادانه صحبت کنند، چگونه آنها یکدیگر را دوست داشتند؟ چگونه آنها در مورد خودشان یاد می گیرند، زمانی که افراد متعهد از شناختن برده ها به عنوان افراد خودداری می کردند؟ اگر در آن زندگی عمیقا با درد و تحقیر پر می شود، چه چیزی در زندگی افراد زنده می ماند؟ چگونه می توانم آزادانه زندگی کنم اگر قبلا هرگز آزاد نباشید؟ خواندن این کتاب، من مانند آلیشا احساس کردم، با ایوان نشسته در وطن، گوش دادن به داستان های بسیاری از اعمال خشونت آمیز و وحشتناک که انسان ها مرتکب یکدیگر می شوند. آن وجود دارد، به تاریخ ما مانند خون به خاک افتاده است؛ در پایان تفنگ، چاقو، دست، صدایی، برش دادن به گوشت و اعتقاد و هویت تنها هدف قتل و زدن تحویل داده شد. این لعنت، غافلگیر کننده، میراثی است که هر کودک پس از ورود به این جهان می میرد؛ این بدترین داستان است که بشریت تا به حال درک کرده است - و بدترین حالت آن خط طولانی دستها، زبانها و ذهنهاست که آماده هستند تا داستان را ادامه دهند. تونی موریسون جادویی را پیدا کرد که خودش است و او این باورنکردنی را مجذوب کرد استعداد به یک اثر نوشته شده است که هنر است: بخشی از جهان، بخشی از ما و چیز دیگری به طور کامل.
مشاهده لینک اصلی
آسان بودن انتقاد از واقعگرايي گاه گاه بسيار باور نكردني جادويي كه در طول اين كتاب مورد استفاده قرار گرفته است، بسيار آسان است، اما اين نشان دهنده بسيار بيشتر از عنصري فراتر از تصور است كه به جاي آن آسان نيست. آسان است که باور داشته باشیم که عزیزان واقعا فوقالعاده بودند؛ حتی شخصیت ها او را باور دارند. اما او نماد بسیار بیشتری از آن است. Beloved یک کتاب ملانولی است. قطعا نه. Melancholic درک آنچه واقعا است. این شما را با تصویر درستی که از برده داری به ارمغان می آورد تحریک می کند - از نوع ویرانگری، جسمی و عاطفی که توسط آن ساخته شده است. برده داری ممکن است فردی را از هویت خود رها کند. اگر چه سیت و پل د شخصیت های فردی هستند، اما این واقعیت را انکار نمی کنند که خودشان را بیگانه می کنند. به خصوص Sethe، که بهترین و پاکیزه ترین قسمت خود را در فرزندان خود می بیند، نمی تواند قبول کند که می تواند بهترین بخش خود را داشته باشد. این هویت های نامشخص نیز در مورد دنور، و نیز در مورد موضوع مورد علاقه، نیز صادق است. دنور هميشه هويت خود را با خواهرش مخلوط کرده است و عاشق، در يک لحظه احساس مي کند که خود را از نظر فيزيکي تجزيه مي کند. پس جالب است که چطور عاشق، که نمادگرایی هر شخصیت گذشته است، باعث می شود آنها را ببینند که چه چیزی نمی توانند قبل از خودشان داشته باشند. او به آنها این آژانس را برای ادعای تعریف برای خود می دهد - دیگر تعریف نمی شود. پل د با آموختن چگونگی مقابله با گذشته خود، با قفل کردن آن در قلب او، «تنباکو»، یاد گرفته است. اما هیچ دردی نمیتواند از این راه خلاص شود. درد باید احساس شود، به خصوص نوع درد عاطفی که او مجبور به تحمل بود. با این حال، درب جعبه او، در نهایت توسط معشوق باز می شود. برای Sethe در نهایت در حال حاضر زندگی می کند، او باید با گذشته اش مقابله کند. بیا با این شرایط. قبل از اینکه دیوانه او را رانندگی کند، آن را فراموش کنید. دوست داشتنی، فقط یک عنصر فراطبیعی نیست. او گذشته است او نماد نمادین برده داری است. و در حالی که گذشته هرگز به طور کامل از بین نمی رود، در حالی که هرگز فراموش نمی شود، در حالی که این یک داستان برای عبور نیست، در حالی که همیشه وجود دارد، همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که تنها راه از آن آزاد می شود - به اندازه کافی برای زنده ماندن در حال حاضر â € \"است با تصدیق آن، به صورت جداگانه و به عنوان یک جامعه، و در کنار آن، هرگز فراموش نکنید، اما دیگر از آن خالی از سکنه نیست.
مشاهده لینک اصلی